|

zaFAScynuj się ciążą bez alkoholu

Kobiety często nie mając świadomości, że są w ciąży – piją alkohol: drinka u koleżanki, piwo przy grillu. Alkohol w ich organizmie, już od poczęcia może uszkadzać tkanki i komórki rozwijającego się dziecka i być przyczyną wad wrodzonych. FASD (Fetal Alcohol Spectrum Disorders) – spektrum płodowych zaburzeń alkoholowych, to różnorodne problemy zdrowotne oraz trudności rozwojowe, które może mieć dziecko na skutek spożywania alkoholu w ciąży przez matkę.

Ta sama dawka zadziała inaczej na jedną kobietę i jej dziecko, a inaczej na pięć innych matek. Decydują o tym cechy indywidualne kobiety: wiek matki, czynniki genetyczne, dawka wypitego alkoholu, częstotliwość picia, odżywianie. Im starsza matka, a jej historia picia dłuższa (niekoniecznie nałogowego), tym ryzyko urodzenia dziecka z uszkodzeniami poalkoholowymi jest większe. Kolejne urodzone dziecko może mieć więcej zaburzeń i chorób, a tym samym trudności w funkcjonowaniu na co dzień. Nie bez znaczenia jest też kwestia picia alkoholu przez ojca dziecka, ponieważ alkohol uszkadza jego materiał genetyczny (komórki regenerują się dopiero po ok. 3 miesiącach abstynencji).

Dzieci z FASD mogą być nerwowe i nadpobudliwe, mieć kłopoty z uczeniem się i koncentracją, być nadwrażliwe lub niedowrażliwe wobec bodźców z otoczenia, mieć trudności w rozumieniu mowy i z komunikacją, być podatne na manipulację oraz nieustannie wpadać w kłopoty. Potrzebują szybkiej i właściwej diagnozy (najlepiej do 5 r.ż.) i właściwego wsparcia w rozwoju.

Zaburzenia FASD objawiają się w życiu dziecka m.in. nerwowością i nadpobudliwością (rozchwianie emocjonalne, nie panowanie nad sobą, bycie w ciągłym pobudzeniu), zaburzeniami odbierania bodźców z otoczenia (nadwrażliwość lub niedowrażliwość),

  • różnorodnymi kłopotami edukacyjnymi (problemy z uczeniem się, koncentracją, planowaniem, pamięcią),
  • trudnościami dot. języka i komunikacji (nierozumienie żartów, ironii, sarkazmu, uboższe słownictwo),
  • problemami w relacjach społecznych (podatność na manipulację, brak refleksyjności, nieustanne wpadanie w kłopoty, wchodzenie często w rolę błazna klasowego lub agresora).

Właściwa diagnoza dzieci z FASD (najlepiej do 5 r.ż.) i realizacja stworzonego na jej podstawie planu adekwatnej pomocy, terapii i wsparcia realizowanego przez rodzinę i otoczenie – zapobiegają powstaniu zaburzeń wtórnych: niepowodzeń szkolnych, frustracji, zachowań ryzykownych itd. Dziecko z FASD ma szansę na dobry rozwój i możliwość samodzielnego życia z sukcesami zawodowymi i rodzinnymi.

Ekspozycja plakatów kampanijnych we wiatach MZK